Kończyna górna jest nierozłączną składową układu ruchu. Faktycznie jest to niepowtarzalny szczegół naszego organizmu, gdyż udostępnia nam realizowanie zawiłych czynności chwytania, jak też perspektyw złożonych manipulacji, jak też upraszcza nam istotne prace poznawcze. Dzięki umiejętności czucia wspomagamy inne zmysły w doświadczaniu osłaniającego światka. Każdorazowe niedomagania powiązane z chorobami dłoni, ich uszkodzeniami, jak również leczeniem utrudniającym nadmienione działania, faktycznie ograniczają perspektywy działania człowieka. W zdecydowanej większości okoliczności uzdrawianie niedyspozycji czy urazów kończyny górnej połączone jest z mniejszym lub powiększonym obniżeniem jej gibkości, a nierzadko włącznie z niesprawnościami dotyku. Szczególnie w przypadkach urazów nerwów albo w długookresowych sytuacjach ucisku nerwu. Co powinno się uczynić aby jak najszybciej wrócić do całkowitej sprawności?

Powrót pracy ruchowej, jak także czuciowej ręki zależy od różnorodnych powodów, między innymi od stopnia urazu czy wielkości rozpadu chorobowego, rodzaju leczenia, momentu jego trwania, jak również od czasu usztywnienia dłoni na dowód na okoliczność przeciążenia. Sporą rolę wykonuje też wiek człowieka, jego całościowy poziom zdrowia, kondycja fizyczna a także intelektualna do współdziałania oraz warunki ekonomiczne.